Column: Julius de Graaf over tolerantie en boosheid

Tolerantie en boosheid

Met name in deze tijd van en na Pasen viel mij op dat er meer en meer boosheid en intolerantie in onze samenleving sluipt. Dit staat in schril contrast met de Paasboodschap van Pasen; Hoop, Vernieuwing en Verzoening. Waarin de kernwaarden tolerantie en vrede zijn. 

Maar waar gaat het dan mis en waarom? Hier zijn verschillende factoren voor te onderkennen; de invloed van sociale media, de polarisatie in politiek en samenleving en een algemene afname van tolerantie en geduld.

Sociale media versterken de intensiteit van meningsverschillen door het creëren van ‘echokamers’, waarin wij voornamelijk worden blootgesteld aan meningen die lijken op onze eigen overtuigingen. Dit leidt tot een versterkt ‘wij versus zij’-gevoel en maakt het moeilijker om empathie en begrip op te brengen voor andersdenkenden.

De samenleving raakt steeds meer gepolariseerd mede omdat wij ons sterk identificeren met specifieke ideologieën of groepen. Dit leidt tot een verminderde bereidheid om compromissen te sluiten of zelfs maar naar de ander te luisteren.

Onze snelle levensstijl gecombineerd met een constante informatiestroom, heeft onze tolerantie en ons geduld doen afnemen. Wij verwachten snelle oplossingen en instant bevrediging.

Terwijl de Paasboodschap spreekt over tolerantie en vrede. Over het accepteren en waarderen van verschillen tussen mensen, verschillende meningen, leefwijzen en geloofsovertuigingen. Het is een fundamentele waarde voor het samenleven in diversiteit en harmonie. En over vrede, waarmee ik niet alleen de afwezigheid van oorlog of conflict bedoel, maar waar ook innerlijke vrede en streven naar harmonie in relaties, gemeenschappen, en tussen naties.

Lees ook

Column Pieter Both over Ikke, mijzelf en samenleven

 

Wat kunnen u en ik doen? Bruggen bouwen; verbindingen zoeken met mensen van verschillende achtergronden en overtuigingen, werken aan wederzijds begrip en respect. Open dialoog bevorderen en onszelf en anderen aanmoedigen te luisteren en te proberen de perspectieven van anderen te begrijpen, zelfs als wij het niet eens zijn.

Vergeven; het vergeven en verzoenen (niet alleen persoonlijk maar ook collectief) is een krachtige stap op de weg naar vrede en harmonie. Het kritisch denken en kijken naar berichten in de media kan ons helpen beter te navigeren in de informatie die wij tegenkomen, en om de zgn. ‘echokamers’ te herkennen en te vermijden.

Zullen wij (u en ik) proberen een lichtpunt te zijn voor onze medemens en zo bij te dragen aan ons Nederland?

Julius de Graaf, H. Catharinakerk, eigen voorganger.