Handtekeningen tegen bouw ‘Polenhotel’ Harderwijk

Een ieder heeft recht van spreken en we hebben ook respect voor de andere mening, dat moet zo blijven. Dat betekent dus ook dat er meningen zijn die lijnrecht tegenover elkaar staan of komen te staan. Vaak moet dan de politiek de knoop doorhakken.  

Vluchtelingen 
Laatst was te lezen dat er bijna 300 handtekeningen waren opgehaald als tegenstem tegen het gebouw voor huisvesting van arbeidsmigranten in Harderwijk.  
Nu is in heel Nederland een groot probleem en dat is dat er meer mensen zijn dan woningen. Ondertussen zijn artikelen geschreven voor Groningen, Lelystad, Leusden, Oisterwijk, Almere en nu dus weer Harderwijk. Het probleem bestaat uit een aantal facetten, maar alles draait om de woningnood. 

Nederland heeft de opdracht gekregen om vluchtelingen op te vangen en tevens zijn er asielzoekers. Maar aangezien er nog steeds statushouders in de opvangplaatsen van het COA zitten, kunnen onze nieuwe gasten niet geplaatst worden op deze plaatsen. Daarom worden ze opgevangen op noodlocaties. Deze locaties zijn meestal plaatsen die niet in de buurt van een dorp, stad of centrum van een plaats liggen. Zo zijn vluchtelingen in Groningen opgevangen, maar de eerst volgende plaats, Zoutkamp, is twee uur heen en twee uur terug. 
Gezien de statushouders niet door kunnen stromen, omdat er geen woningen zijn, blijven de vluchtelingen en asielzoekers geplaatst worden in ‘the middle of nowhere’. 

Arbeidsmigranten
Gezien Nederland daarnaast niet genoeg mensen heeft om al het werk te doen, zijn er arbeidsmigranten nodig. Dit is een logisch gevolg van de ‘krapte op de arbeidsmarkt’. Maar ook deze mensen hebben een woning nodig. Dat is hun grondrecht, daarbij komt dan nog, dat ze werk doen voor ons in Nederland. Maar ook deze mensen moeten niet in de buurt van een centrum komen wonen, want ze zouden eens voor overlast kunnen zorgen. In het artikel over de aangeboden handtekeningen werd gesproken over ‘ergens op een bedrijventerrein of in de polder’. In Lelystad werden arbeidsmigranten ‘gehuisvest’ in het voormalig gebouw van de Belastingdienst, wat stijf stond van de asbest. 

De komende jaren schijnt Nederland 1 miljoen woningen nodig te hebben. Voor de woningzoekenden, maar ook voor asielzoekers, vluchtelingen, statushouders en arbeidsmigranten. De vraag is of dat het allemaal gaat lukken, maar vooral of de woningen allemaal veilig en gezond zijn.  

Henny A.J. Kreeft
Onafhankelijke Burger Journalistiek