Kerst als een vegetariër

‘Dus jij bent geen zuivere?’. De oom van mijn vriend zit aan het hoofd van de tafel. Op zijn bord is een klein stukje zalm te zien. Sinds hij vegetariër is geworden, een jaar geleden, is het aantal keer dat hij vis heeft gegeten op één hand te tellen. Dit is er daar één van, omdat zijn oom en tante geen rekening hadden gehouden met ons dieet. 

Ik ben nu al ruim twee jaar vegetarisch vanuit principiële redenen. Toen ik mensen hoorden zeggen dat ze het zo zielig vonden dat ze in China honden aten, terwijl ze een hele koe naar binnen vraten, begreep ik dat nooit helemaal. Ook is het veel beter voor het milieu, voor het dierenwelzijn en ik ben bewuster bezig met eten. Niet omdat ik het niet lekker vind; I love vlees. Gefrituurde kip of een goed stuk zalm vind ik nog steeds echt heel lekker, maar ik eet het gewoon niet meer. Ik zie het als een delicatesse; ik eet het nooit, maar áls ik het eet, dan geniet ik daar tien keer meer van. Ik hoef ook nooit meer zeven dagen in de week vlees te eten. Dat is helemaal mijn keuze. Als jij dat wel wil, doe het vooral. I don’t mind.

En toch zien veel mensen om mij heen dat andersom niet zo. Ik ben niet gestopt met vlees eten omdat ik het niet wil eten, maar omdat de nadelen voor mij zwaarder wegen dan dat korte stukje genot. Maar als iemand in mijn omgeving tijdens een speciale gelegenheid mij vlees ziet eten, dan is dat een zonde der zonden. Alsof je jaren verslaafd bent geweest aan roken en iedereen om je heen hoopt dat je nog één sigaretje opsteekt. En als je dat dan doet, ze allemaal kunnen zeggen dat ze gelijk hadden. Dat je het niet zou volhouden. 

Als je per week één dag geen vlees zou eten, dan staat dat gelijk aan 1250 kilometer met de auto of een maand lang niet douchen. Dat doe ik dus keer zeven. Dus uitspraken als; ‘je bent geen zuivere’, schieten bij mij het verkeerde keelgat in. Ik vraag jou ook niet om verantwoording dat je wél vlees eet. Een vegetariër die eens vlees eet, is nog altijd beter dan helemaal geen vegetariër. 

Eva Hoogland