Column: All-inclusive

Onlangs maakte ik -op uitnodiging- Harderwijk mee vanaf het water. Heerlijk, op een zeilboot, all-inclusive! Het voelde een klein beetje als Wopke Hoekstra die ging schaatsen terwijl verder niemand mocht. Maar goed, ik werd niet betrapt. Tenminste, dat denk ik: anders zal ik zeggen dat het me spijt. Want betrapt worden op iets is nooit leuk.

Naast heerlijk, ook mooi. Harderwijk en Hierden hebben alles. Een donkere zijde, met bossen, zandverstuiving, heide, elk op zijn tijd prachtig. En het lichtere vlakke open land en water. Historische gebouwen en hippe woningen. In plaats van de toegestane 28.000 kg lood per jaar (zoals Tata Steel mag uitstoten, maar dat lang niet haalt), worden onze kinderen bedauwd met de heerlijke geuren van kruidnoten en kokosbrood, een vleugje vis en af en toe uitgereden mest. Verrukkelijk gewoon, niet alleen voor kinderen. En gratis, het zit zo te zeggen bij-de-prijs-in.

Ja, wat moet je nog méér? Als Harderwijk en Hierden in principe alles hebben, zouden we daarmee trots en tevreden moeten zijn, toch? Nu hebben we nog wel wat staal nodig voor het nieuwe industrieterrein… Gelukkig hebben we ook weer niet alles (in onze achtertuin). We mogen gelukkig onze stem laten horen. We mogen ook eerst even nadenken: Wat doen we zelf?

Er zijn mensen die vanuit de armoe komend er jaren naartoe leven om bijvoorbeeld één keer in hun leven een cruise te maken. Jaren van werken en telkens wat opzij leggen voor het vreugdevolle doel. Voor ze dit echter bereiken, is de vreugde voor hen er al vanaf. Je kunt het niet maken: zo vervuilend! In hun gekwelde geweten overtuigd, komt er een sedum-dak op de garage te liggen. Zonnecollectoren gingen niet door: mogelijk slavernij bij betrokken.

Anderen voelen het aankomen, maar denken: het zal mijn tijd nog wel duren. Ik pak nog even een weekje resort, all-inclusive. Om heerlijk ontzorgd de stress van het dagelijkse leven weer in te knallen. Of neem de weldoener, die in plaats van vier keer per jaar nog maar drie keer vliegt en na het weekje Wadden zegt: natuurlijk, er zijn nog zoveel mooie plekjes in Nederland. En we moeten er toch allemaal wat voor doen… 

Inderdaad: nòg wel, ik heb je goed gehoord. Jijzelf weet ook heel goed dat er niet niks aan de hand is. De Sahara stak deze zomer de Middellandse Zee over. (Dat scheelt wel reisafstand als je van hitte houdt.) Terwijl Harderwijk en Hierden alles hebben, nog (!) een paar boeren, melktap, wandelpaden, verse groenten, vaargeulen en vis en heel veel (on)tevreden (?) mensen: all-inclusive!

Ds Marthijn van Leeuwen