Een mooie uitnodiging

Wij gaan trouwen en oma wordt hartelijk, doch dringend uitgenodigd. “U komt toch, zonder oma is het geen echt feest”. Wat verbluft zit ik naar de trouwkaart te staren. Een complete bruiloft meedraaien is wel een hele inspanning. Maar, zo besluit ik, als het half kan, kom ik heel.

De voorbereidingen zijn in volle gang. Een prachtige bruidsjurk hangt al in de kast, de deuren op slot. Niemand mag hem nog zien. Familie en vrienden zijn druk in de weer om er een geweldig feest van te maken. Als het virus zich nu maar wat rustig houdt? Na de eerste lockdown lijkt alles wat soepeler te verlopen, dus leven we vol goede moed naar de bruiloft toe. Maar helaas, nu is er zelfs een Engelse, zeer besmettelijke variant. Alles gaat dicht, niet alleen de horeca, ook de kerken en de winkels. Hoe nu? Trouwen met alleen een paar getuigen en volgend jaar feest?

Mijn huishoudelijke hulp trouwde een paar weken geleden. Dat was precies voor de tweede lockdown. Toen mochten er nog zo’n twintig gasten zijn. Maar nergens kon je die gasten iets aanbieden. Zij kochten bij Action rieten mandjes. In ieder mandje een thermofles met verse koffie, twee mokken en twee gebakjes erin. Dit in cellofaan verpakt met een fleurig strikje er om, een feestelijk gezicht! Ieder kreeg na afloop van de trouwplechtigheid een mandje mee. Ja, op afstand direct afscheid nemen. Dat was het dan, men kreeg zelfs geen koffie. Op de terugweg in de auto de mandjes eens nader bekeken… Grote verrassing. Koffie met gebak!

Het bruidspaar had voor zichzelf een overnachting in een hotel geboekt. Samen konden ze daardoor van een heerlijk diner genieten. Het hotelpersoneel had zijn best gedaan om er iets bijzonders van te maken. En dan heb je daar weer de moderne techniek. Tijdens dat diner, telkens berichtjes van verraste bruiloftgangers, met foto en al. Koffie en gebak smullend, zittend in de auto’s, met een luid “hoera voor het bruidspaar”. Wel kregen ze het verzoek om zaterdagmiddag thuis te blijven. En die zaterdag? Net zitten ze te eten en daar gaat de voordeurbel. Twee neefjes komen feliciteren en een cadeautje brengen. Nee, ze komen niet binnen. Een half uur later weer de bel. Twee nichtjes met een cadeautje. Zo gaat het nog wel even door, tot alle neven en nichten hun felicitaties en cadeautjes hebben afgegeven. Zo werd het toch een heel gedenkwaardige bruiloft.

Dit verhaal vertel ik aan mijn dochter, de moeder van de bruid. Of zij er iets mee kunnen is de vraag. Nu is alles dicht, niet alleen de horeca, maar ook de winkels. Ja, zelfs de Action met zijn mandjes is gesloten. Alleen een paar getuigen mogen bij de huwelijksluiting aanwezig zijn. Het is toch dieptriest. Zelfs oma moet maar thuisblijven!

De 90-jarige Betty de Wit uit Harderwijk schrijft korte verhalen over haar belevenissen. Ze heeft deze maand haar nieuwe boek uitgegeven: ‘In lockdown met de kat’. Kijk ook op www.bettydewit.nl