!
Afbeelding
Column Betty de Wit

Oranjezon

28 april 2021 om 14:00 Column

Koningsdag was net als vorig jaar, anders dan anders en werd vooral digitaal gevierd. De terrassen gingen pas een dag later open, maar ik hoorde dat de Koningspelen op de scholen wel door zijn gegaan. Ik zag een mooie foto van een paar van mijn achterkleinkinderen, feestelijk in oranje kledij. Het deed me denken aan Koninginnedag in mijn jonge jaren.

Goed weet ik nog het blijde gevoel dat bij Koninginnedag hoorde. Altijd scheen de Oranjezon hoog aan de hemel en we mochten onze witte jurk aan. Een oranje strik in onze haren, een brede oranje sjerp, schuin over het jurkje.

Deze keer had onze vader voor ons een paar houten hoepels bij de kuiper gekocht. Zo’n hoepel open getrokken tot een boog, had vader omslingerd met oranje crêpepapier. In het midden een grote ‘W’ van onze koningin Wilhelmina bevestigd.

Trots liepen wij ermee naar school. Het beste vriendinnetje mocht het andere eind van de boog vasthouden en zo gingen we in optocht naar het centrum van de stad. Van alle kanten stroomden de scholen op het plein samen. De dirigent, staande op een hoog gestoelte, sloeg de maat en uit alle kindermonden klonken de vaderlandse liederen. Tot slot werd uit volle borst het Wilhelmus gezongen.

Daarna ging het in optocht, met muziekkorpsen naar de sportvelden voor wedstrijdjes en spelletjes. Die morgen won ik zelfs een prijs! Na afloop liepen we met de erebogen naar huis. Het was een lange tocht voor onze kindervoeten en onderweg verdween de zon plotseling achter de wolken. Er volgden dikke, vette druppels. Rennen zo hard we konden was het enige wat overbleef.

Tot onze huid toe nat, kwamen we thuis. De versiering van de boog was verpieterd tot natte slierten. De oranje haarstrik hing als een voddig hoopje aan ons haar. Maar het ergste, onze witte jurk zat vol grote oranje vlekken. De oranje sjerp bleek niet kleurecht en was doorgelopen.

Of moeder ze weer toonbaar heeft gekregen weet ik niet. Ik heb ze nooit meer gedragen want het was de laatste Koninginnedag uit mijn kindertijd. Het daarop volgende jaar was het oorlog.

De 90-jarige Betty de Wit uit Harderwijk schrijft korte verhalen over haar belevenissen in coronatijd. 

Meer lezen van Betty? Koop haar boek ‘In Lockdown met de Kat’, via www.bettydewit.nl.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie