Koekdoos

En toen gingen mijn dochter en haar man naar Kunst en Kitsch. Uit de nalatenschap van zijn moeder, wat onder negen kinderen moest verdeeld, kwam hen de blauwglazen doos toe. Het was een mooie doos, erin vonden ze een door moeder geschreven briefje: “Het is een dure doos, er zijn weinig van gemaakt, in de Leerdamse glasfabriek. Ga kijken!”

En vooral dat ’ga kijken’, gaf hen de moed er een foto van te maken en op te sturen naar Kunst en Kitsch. En zie, nu zijn ze uitgenodigd voor een opnamemiddag van het televisieprogramma. Als ze arriveren zijn ze wel een half uur te vroeg, maar juist daardoor maken ze een bijzondere middag mee. Ze worden gevraagd als publiek bij de grote opnametafel mee te draaien. En zo maken ze het rechtstreeks mee: de spanningen en de verbazing, als een voorwerp, dat jarenlang op zolder gelegen heeft, ineens kostbaar blijkt te zijn. Maar ook de teleurstellingen als iets klare kitsch is.

Het duurt lang, maar eindelijk zijn zij dan aan de beurt. Als ze worden opgeroepen, kijken ze elkaar toch wat benauwd aan. Stel die doos is maar een vijftig euro waard? Nou, zo besluiten ze, wij vinden hem prachtig en een fijne herinnering aan moeder. Wij zijn er blij mee!

En zo wordt de Leerdammer koekdoos voor de heer Marcel Brouwer, expert in toegepaste kunst en design, op tafel gezet. Nauwkeurig wordt de doos aan alle kanten bekeken. Wel wat onzeker zien ze dat Brouwer ook de kleinste plekjes, waar er in de loop der jaren stukjes zijn afgespat, bekijkt. Maar grote vreugde, hij schijnt het wel te kunnen waarderen.

Nou, zo vertelt Brouwer, de ontwerper is de architect De Bazel. Deze kreeg van de glasfabriek in Leerdam opdracht om een kwaliteit servies te maken. Het werd met de hand geperst en mensen die het kochten of cadeau deden, waren mensen met smaak en genoeg geld. Hij kent nog één exemplaar van zo’n koekdoos, in het Glasmuseum in Leerdam. Ergens moet nog een gele zijn maar deze kobaltblauwe is pas echt mooi. En dat het deksel erbij is, maakt het heel bijzonder.

En dan de grote vraag, wat mag deze doos wel opbrengen? Daarin is Marcel Brouwer heel duidelijk. Dat zal zeker 2500 euro zijn! Blij komen ze die avond thuis. De koekdoos wordt voorzichtig uit de handdoeken gerold en vindt een veilige plaats in de vitrinekast. De avondzon schijnt er ‘s avonds een vrolijk licht met diepe kobaltblauwe glans over uit!

De 90-jarige Betty de Wit uit Harderwijk schrijft korte verhalen over haar belevenissen in coronatijd. 

Meer lezen van Betty? Koop haar boek ‘In Lockdown met de Kat’, via www.bettydewit.nl